Len (Linum usitatissimum )
Len jest jedną z najstarszych roślin leczniczych, znany już 6 tysięcy lat p.n.e.
Już około 3000 lat p.ne. uprawiany był w Egipcie jako roślina jadalna. A tysiąc lat później ludzie państwa nad Nilem nauczyli się tkać płótno lniane.
Należy do rodziny roślin zielnych. Pochodzi ze wschodniej Europy i krajów basenu Morza Śródziemnego. Jest jedną z najstarszych roślin uprawnych.Len ma łodygę pokrytą na całej długości włóknem. Łodyga jest cienka,pojedyncza. Cała roślina składa się z korzenia, łodygi i części wierzchołkowej. Liście ma podłużne z ostrymi zakończeniami. Na szczytach pędów wyrastają duże kwiaty jasnoniebieskie lub białe.
Kwitnie w czerwcu i lipcu. Owoce - nasiona znajdują się w torebkach zawierających od 10 - 12 nasion. "Usitatissimum" to po łacinie najpożyteczniejszy. Roślinę tą wykorzystywano w całości oprócz korzenia. Dostarczał surowca do produkcji włókna. Olej lniany w średniowiecznej Europie był używany do oświetlenia i w kuchni. Nasiona wykorzystywano do leczenia kaszlu, chrypki, dolegliwości żołądkowych i chorób skóry.
Len był uprawiany we wszystkich starych cywilizacjach.Egipcjanie używali lnianych płócien do balsamowania zwłok.
Zastosowanie:
- do produkcji włókien, płyt wiórowych,papieru
- w przemyśle farmaceutycznym
- otrzymywanie oleju jadalnego i przemysłowego
- roślina lecznicza
- roślina ozdobna- w parkach, ogrodach, rabatach
Surowcem leczniczym są nasiona lnu: Semen Lini, nazwa spolszczona: siemię lniane. Nasiona służą również do wytłaczania oleju lnianego.
związki śluzowe, kwasy organiczne, enzymy, sole mineralne, glicerydy kwasów nienasyconych, glicerydy kwasów nasyconych, fitosterole i witamina E
Nasiona lnu mają działanie osłaniające przewód pokarmowy. Wodne wyciągi z nierozdrobnionych nasion, sporządzane na zimno, drogą maceracji lub na gorąco w postaci odwaru powlekają cienką warstwą błony śluzowe przełyku, żołądka i dwunastnicy, osłaniając je przed szkodliwymi działaniami. Dlatego stosowany jest w chorobie wrzodowej.
Odwar z nasion lnu ma bardzo częste zastosowanie jako środek powlekający w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Stosowany jest także jako lek chroniący żołądek przy stosowaniu salicylanów (polopiryna, aspiryna itd.) i przy kuracji antybiotykowej.
Śluzy zawarte w nasionach chronią błony śluzowe przed stanami zapalnymi i kwasem solnym. Całe i rozdrobnione nasiona są łagodnym środkiem przeczyszczającym. Siemię lniane leczy także zapalenia oskrzeli, kaszel, oparzenia, odmrożenia, choroby skórne. Regeneruje naskórek i błony śluzowe. Obniża poziom cukru we krwi, wspomaga leczenie jajników i zmniejsza ryzyko zachorowania na raka okrężnicy.
W sklepach i aptekach można kupić następujące postaci leków; mielone i całe nasiona, płynny olej lub olej w kapsułkach.
Ostrzeżenia
Przy podejrzeniu niedrożnosci jelit należy zachować ostrożność, ponieważ gęsty śluz zawarty w nasionach może blokować wchłanianie leków. Może również wchodzić w interakcje z lekami zakrzepowymi.
1 łyżkę siemienia zalewamy szklanką wrzątku i odstawiamy pod przykryciem na 15 min. Pijemy 2 razy dziennie, aby oczyścić oskrzela z wydzieliny lub pomocniczo na zaparcia. można również przemywać czyraki, owrzodzenia.
1 łyżkę siemienia lnianego zalewamy szklanką letniej wody i gotujemy pod przykryciem przez 15 min. Przecedzamy po wystygnięciu.Pijemy 2 razy dziennie po 1/2 szklanki jako środek osłonowy na żołądek.
2 łyżki nie rozdrobnionych nasion wsypa do 1 szklanki letniej wody. Przelać do garnka i gotować powoli pod przykryciem do 15 minut. Ostudzić i przecedzić. Można dodać łyżeczkę soku owocowego. Pić po ½ szklanki 2 razy dziennie między posiłkami jako lek osłaniający przewód pokarmowy.
1-2 łyżki mielonych nasion lnu zalać ½ szklanki letniej wody, soku owocowego, kefiru lub jogurtu. Pozostawi ć na 30-60 minut. Pić rano i wieczorem przez 2-4 tygodnie w przypadku zaparć.
50g zmielonego siemienia lnianego zalać ½ szklanki wrzącej wody. Wymiesza ć i zagotować. Odstawić na 10 minut. Tak przygotowaną konsystencją namoczyć gazę. Stosować na wrzody, czyraki, opuchliznę.
5 - 10 gramów nasion lnu zalewamy zimną przegotowaną wodą ( 3/4 szklanki ) i odstawiamy na 30 min. Stosujemy w nieżycie żołądka i jelit.Lek ten jest w zasadzie nieszkodliwy ale musi być stosowany jak napęcznieje. Wydzielony śluzowaty płyn należy podgrzać przed użyciem.
Aby zwiększyć działanie leku należy dwie łyżki stołowe nasion lnu zalać dwiema szklankami wrzącej wody, odstawić na trzydzieści minut, przecedzic przez sitko. Cztery łyżki suszu babki lancetowatej zalać czubatą szklanką wody, gotować pięć minut.Wziąć po trzy łyżki każdego z płynów i ze sobą wymieszać. Pić przy chorobie wrzodowej żołądka, zgadze, zaparciach, ostrych drażniących biegunkach, chrypce, stanach zapalnych przełyku, żołądka, dwunastnicy i jelit, hemoroidach, kaszlu od dwóch do trzech łyżek kilka razy dziennie.