Rokitnik zwyczajny to prawdziwy skarbiec witamin. Rokitnik zawiera witaminę A (Betakaroten), B1 (Tiamina), B2 (Ryboflawina), B6, duże ilości witaminy C i to w postaci która nie ulega tak szybkiemu rozkładowi jak w innych roślinach, oraz witaminę E (Tekoferol). Wymieniony zespół niezwykle życiodajnych witamin rokitnik łączy z kwasami organicznymi: cytrynowym i jabłkowym, garbnikami antycyjanowymi, flawonidami, fosfolipidami, sterydami, cukrami, karotenoidami, rzadko spotykanymi solami mineralnymi takimi jak: żelazo, bor, mangan oraz z nienasyconymi kwasami tłuszczowymi: olejowym, linolowym, izolinowym, linolenowym.
W sklepach zielarskich rokitnik możemy spotkać w dwóch postaciach – oleju rokitnikowego i soku z owoców rokitnika. Picie oleju i soku działa przede wszystkim leczniczo przy schorzeniach, których przebieg zależy od stężenia witaminy C – przeziębienia, grypy, stany zapalne oskrzeli i górnych dróg oddechowych i innych narządów. Dzięki zawartym w roślinie karotenoidom rokitnik przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania skóry i błon śluzowych. Warto wiedzieć iż w starożytnej Grecji rokitnik podawano nawet koniom dzięki czemu uzyskiwały piękną błyszczącą sierść, stad też wywodzi się jego nazwa łacińska - Hippophaë rahamnoides – gdzie hippos równa się koń a phaos oznacza błyszczący. Wymienione właściwości decydują o kolejnym zastosowaniu owoców lub oleju z rokitnika które z dużym skutkiem zaleca się przy wypadaniu włosów i łysieniu.
Zawartość witaminy E - chroni z kolei organizm przed zmianami zwyrodnieniowymi, skurczami i zakrzepami a obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych przyspiesza gojenie ran, błon śluzowych i wszelkiego rodzaju uszkodzeń i zmian skóry w tym łuszczycy, grzybicy, trądziku, egzem i liszai.W tradycyjnej medycynie chińskiej i mongolskiej z dużym powodzeniem używano rokitnika do leczenia chorób żołądka, dolegliwości reumatycznych oraz chorób skórnych. Ceniono go również jako środek przeciwkrwotoczny i przeciwszkorbutowy. Również i dziś poleca się rokitnik na te dolegliwości.