Nieżyt żołądka jest to stan zapalny w obrębie błony śluzowej żołądka. Przebieg choroby może być ostry lub przewlekły.
Ostry nieżyt żołądka najczęściej spowodowany jest zatruciem pokarmowym (nieświeże, ciężkostrawne potrawy). Przyczyną jest też: zatrucie alkoholem, zakażenie np. salmonellą, gronkowcem, ciężki stres wywołany np. przez operacje chirurgiczne, oparzenie, urazy powypadkowe.
Objawia się w bardzo krótkim czasie po spożyciu np. nieświeżego produktu silnym bólem w nadbrzuszu. Następnie dołączają się nudności, wymioty, podwyższona temperatura a czasem biegunka i w efekcie osłabienie.
Przyczyną przewlekłego nieżytu żołądka jest zachwianie równowagi między kwasem solnym a enzymami trawiennymi w żołądku, zarzucanie treści dwunastnicy i żółci do żołądka. Nerwowe, w ciągłym stresie życie powoduje nadmierną produkcję kwasów żołądkowych, które wraz z takimi czynnikami jak: obciążanie żołądka zbyt dużą ilością pokarmów, niektóre leki (np. salicylany), duża ilość wypalanych papierosów, nadużywanie alkoholu, toksyczne związki chemiczne powodują stany zapalne i ubytki w ścianie żołądka. Za zapalenie błony śluzowej żołądka odpowiedzialna jest również stosunkowo niedawno poznana bakteria Helicobakter Pylori. Jest to jedyna bakteria, która jest w stanie przetrwać w kwasie żołądkowym człowieka. Czasem żyje w żołądku od wczesnego dzieciństwa nie dając żadnych istotnych objawów. Jednak powoli niszczy błonę śluzową i powoduje nadżerki (owrzodzenia) żołądka i dwunastnicy. Zmiany zapalne błony śluzowej wahają się od małego obrzęku poprzez lekkie przekrwienie aż do dużych ubytków. U niektórych osób może rozwinąć się nowotwór lub chłoniak żołądka. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową. Jest to tzw. "choroba brudnych rąk". Szacuje się, że ok. 60-80% naszego społeczeństwa jest zakażona Helicobakter Pylori.
Przebieg choroby może być nieomal bezobjawowy, lecz nawracające bóle w nadbrzuszu o charakterze gniotącym, piekącym mogą być sygnałem, że powinniśmy poddać się badaniom. Zwłaszcza, gdy zmniejsza się łaknienie, zaczynają pojawiać się nudności, odbijania, wymioty, czasem biegunki. Niekiedy z górnego odcinka przewodu pokarmowego mogą wystąpić krwawienia w postaci fusowatych wymiotów. Potem narasta osłabienie, spada ciśnienie i pojawiają się smołowate stolce.
Należy poddać się badaniom, m.in. na obecność bakterii Helicobakter Pylori. Wskazana jest w tym przypadku kuracja antybiotykowa. Poprzez unikanie szkodliwych czynników, które spowodowały stany zapalne możemy wspomóc leczenie. Należy stworzyć odpowiednie warunki, aby błona śluzowa żołądka mogła prawidłowo pracować. Przede wszystkim zaprzestać nadużywania alkoholu, palenia tytoniu, unikać ciężkostrawnych i nieświeżych potraw, nie stosować leków przeciwzapalnych, takich jak: aspiryna, polopiryna, ibuprofen.
Posiłki należy spożywać 5-6 razy dziennie w małych ilościach. Unikać potraw wzdymających (groch, fasola, kapusta), smażonych i pikantnych. Nie pić zimnych i gazowanych napojów.
Można pomocniczo stosować zioła o działaniu przeciwzapalnym i łagodzącym podrażnienia żołądka oraz zioła, które będą osłaniać i powlekać chorobowo zmienioną błonę śluzową. Nieżytowi żołądka często towarzyszą zaburzenia czynności jelit i układu żółciowego, więc dobrze jest zastosować również te zioła, które pomagają regulować takie zaburzenia. Istnieje kilka ziół, które pomagają usunąć przykre dolegliwości, a przy tym są bezpieczne i można stosować je długotrwale. Należą do nich:
Dwa kłącza pięciornika zalać litrem wody. Gotować wolno, na małym ogniu pół godziny. Przecedzić przez sitko.
Pić przy biegunkach, bólach żołądka i nieżycie jelit pół szklanki wywaru 4 razy dziennie.
Po łyżce stołowej lisci babki i bobrka zaparzyć szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 10 minut.
Pić przy nieżytach żołądka po pół szklanki ciepłego naparu przed jedzeniem.
Po łyzce stołowej liści mięty, serdecznika i waleriany (kozłka lekarskiego) zaparzyć 2 szklankami wrzątku. Parzyć pod przykryciem 15 minut.
Pić przy nieżytach i nerwicach żołądka szklankę naparu 3 razy dziennie.
Nieżyty żołądka, nadżerki, wrzody żołądka i dwunastnicy można leczyć sokiem ze świeżej kapusty. Kurację należy przeprowadzać przynajmniej przez dwa tygodnie pijąc trzy razy dziennie najpierw 1/4 szklanki soku i z każdym następnym dniem więcej, aż do 2,5 szklanki trzy razy dziennie. Kurację można stosować przy zgadze i innych dolegliwościach ze strony układu pokarmowego. Świeża kapusta jednocześnie wzmocni nasz system immunologiczny, ponieważ posiada całą gamę witamin (wit. C, B, E) oraz magnez, potas, wapń. Kiszona kapusta, jak twierdzą niektórzy naukowcy, chroni przed rakiem.