Babka jest jedną z najpopularniejszych roślin na Ziemi. Jest to gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych. W stanie naturalnym rośnie w Europie, Azji i Ameryce Północnej, lecz rozprzestrzenił się także i na inne kontynenty. Na świecie znanych jest około 200 gatunków tej rośliny. W Polsce rośnie dziko w dwóch gatunkach: babka zwyczajna-szerokolistna (Plantago maior) i babka lancetowata-wąskolistna (Plantago lanceolata). Oprócz nich uprawia się babkę płesznik (Plantago psyllium). Rośliny te, ze względu na swoje właściwości lecznicze, są wykorzystywane od wieków na różne dolegliwości. Zalety babki znali już Chińczycy przed 3 tysiącami lat. Również starożytni Rzymianie i Grecy docenili moc uzdrowicielską nasion i liści tej "pospolitej rośliny". Ludowe nazwy babki zwyczajnej to: babka pospolita, szeroka, szerokolistna, baśki. Babka lancetowata zwana jest babką wąskolistną, babką koniczynową, języczkiem polnym. Roślina ta jest popularnym chwastem rosnącym na polnych drogach, działkach, wysypiskach, w rowach, na łąkach. Kwitnie od maja do września.
Z krótkiego kłącza wyrastają odziomkowe liście w płaskiej przyziemnej rozecie. Liście mają kształt podłużny, lancetowaty lub są szerokojajowate z wystającymi, równoległymi nerwami. W okresie kwitnienia rozwijają się drobne ok. 2mm różowawe kwiaty zebrane w kłosokształtne kwiatostany. Kwiaty są zapylane przez wiatr. W jajowatej torebce, zamkniętej małym wieczkiem, znajdują się nasiona o brunatnej barwie (ok.10 sztuk).
Surowiec zawiera flawonoidy, pektyny, śluz, garbniki, kwasy organiczne oraz witaminy A, C, K.
Jako surowiec leczniczy wykorzystuje się liście i nasiona.
Świeże ziele babki w smaku jest cierpkie, gorzkie i słone. Zapach jest słaby, trudny do określenia. Pomimo tego, w wielu krajach Europy, młode liście babki są zjadane jako dodatek do surówek lub gotowane jak szpinak. Oczywiście muszą być świeżo zerwane. Wyciśnięty z nich sok działa bakteriobójczo. Świeże liście można przykładać na zwichnięcia, rany, owrzodzenia. Napary z wysuszonych liści pomagają oczyścić organizm z toksyn, obniżyć temperaturę, zlikwidować stany zapalne. Działają zbawiennie na układ trawienny, moczowy i oddechowy. Napary z nasion powlekają błony śluzowe chroniąc je przed przekrwieniem i nadmierną przepuszczalnością włosowatych naczyń krwionośnych. Babka chroni organizm przed wirusami i nowotworami. Polecana jest najczęściej przy takich dolegliwościach jak: nieżyt żołądka, zespół jelita nadwrażliwego, wrzody żołądka, biegunki, w stanach zapalnych układu moczowego i oddechowego.
Po łyżce stołowej świeżych lub suszonych liści babki i płucnika dobrze wymieszać. Łyżeczkę do herbaty mieszanki zalać szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 15 min. Przecedzić przez sitko.
Pić przy zaflegmieniu ćwierć szklanki ciepłego naparu kilka razy dziennie aż do skutku.
Po łyżce stołowej liści babki i biedrzeńca zaparzyć szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 10 min. W trakcie parzenia osłodzić łyżką miodu. Przecedzić przez sitko.
Pić przy chrypkach i kaszlu po dwie łyżki stołowe naparu co 2 godz.
Po łyżce stołowej liści babki i bobrka zaparzyć szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 10 min. Przecedzić przez sitko.
Pić przy nieżytach żołądka po pół szklanki ciepłego naparu przed jedzeniem.
Jedną łyżeczkę nasion babki zalać szklanką wrzącej wody. Schłodzić i pić wieczorem śluzowaty płyn razem z nasionami.
Taki napar jest pomocny przy zaparciach.